De Birmese kat is een kat van gemiddelde grootte met een stevige botstructuur, een goede spierontwikkeling en een verrassend gewicht voor hun grootte. Dit samen met een ronde kop, expressieve ogen en een lieve uitdrukking presenteert een totaal onderscheidende kat die vergelijkbaar is met geen ander ras.
Persoonlijkheid
Velen zeggen dat Birmezen grappig, speels en super slim zijn, de perfecte interactieve katten voor thuis – of waar mensen ook behoefte hebben aan liefde en amusement. Toegewijde, liefhebbende katten, Birmezen zijn vaak loyaal en mensgericht. Birmees zal je onvoorwaardelijke liefde geven, zelfs als je niet je liefste bent.
Birmezen lijken nooit volwassen te worden; ze zijn net zo vermakelijk met 16 weken als ze zijn met 16 jaar. Deze strepen van bruine bliksem houden ervan om geanimeerde capriolen uit te voeren voor uw amusement en die van hen. Vol speelse speelsheid houden ze ervan om hun families te vermaken door gedurfde sprongen naar de top van de boekenkast te maken, waarbij ze alleen pauzeren om ervoor te zorgen dat hun publiek toekijkt. Als hun capriolen onopgemerkt blijven, springen ze regelrecht naar beneden en fixeren je met een onwankelbare blik en vragen ze aandacht. Birmezen zijn een zeer vastberaden ras en zullen zowat elke wilsstrijd winnen.
Er kunnen temperamentverschillen zijn tussen volwassen mannen en vrouwen. Vrouwtjes zijn intelligent, zeer nieuwsgierig, actief en diep emotioneel betrokken bij hun menselijke metgezellen. Mannetjes zijn ook volledig toegewijd aan hun mensen, maar zijn wat gematigder in temperament. Na een spelletje apporteren of verstoppertje zoeken (ze verstoppen, jij zoekt), houden ze ervan om te loungen, meestal bovenop wat je ook doet. Het enige probleem waar ze gepassioneerd over zijn, is de geselecteerde keuken en hoe snel deze wordt geserveerd.
Birmezen hebben een unieke rasp naar hun stem en klinken een beetje als katten die hees worden van te veel praten. Birmezen zijn echter niet zo spraakzaam als hun Siamezen, tenzij ze iets belangrijks te vertellen hebben. Vervolgens herhalen ze de boodschap herhaaldelijk totdat je je universele katachtige / menselijke vertaler tevoorschijn haalt en zorgt voor alles wat hen dwars zit.
Geschiedenis
De Birmaan zoals we die vandaag kennen en waar hij dol op is, is terug te voeren op een enkele vrouwelijke huiskat genaamd Wong Mau. In 1930 werd Wong Mau vanuit Rangoon, Birma (nu Yangon, Myanmar) naar de Verenigde Staten vervoerd door Dr. Joseph Thompson uit San Francisco. Zoals het verhaal gaat, gaf een niet nader genoemde zeeman de kat aan Dr. Thompson, die haar naar de City by the Bay bracht. Wong Mau was een kleine kat met fijne botten, een compact lichaam, een ronde, kort gemuilkorfde kop, ronde ogen die ver uit elkaar stonden en een korte, walnootbruine vacht met donkerbruin op haar gezicht, oren, voeten en staart .
Dr. Thompson was erg ingenomen met Wong Mau, omdat ze eruitzag als katten die hij in Tibet had gezien. Dr. Thompson was enige jaren arts van de Amerikaanse marine en had een sterke interesse in Zuidoost-Azië. Hij bracht tijd door in een klooster in Tibet en werd betoverd door de kortharige, stevige bruine katten in het gebied. Deze katten, in hun geboorteland ‘koperkatten’ genoemd vanwege hun rijke bruine kleur, bestaan al eeuwen in Zuidoost-Azië. Ze werden afgebeeld en beschreven in de oude tekst The Cat-Book Poems, een manuscript van verzen en schilderijen geschreven in de stad Ayutthaya, Siam, ergens tussen 1350 CE toen het koninkrijk werd gesticht en 1767 CE toen de stad werd verwoest door indringers. Zoals de legende zegt, is de Birmaan een afstammeling van een ras dat ooit in Birmese tempels werd aanbeden als belichamingen van goden.
Dr. Thompson was zo ingenomen met Wong Mau’s schoonheid en persoonlijkheid dat de dokter een programma wilde creëren om Wong Mau’s onderscheidende kenmerken te isoleren, zodat hij haar type en kleur kon reproduceren. Hij riep de hulp in van verschillende mensen, waaronder die van de geannoteerde geneticus Dr. Clyde E. Keeler van de Harvard University. Wong Mau werd gekruist met een sealpoint Siamees mannetje genaamd Tai Mau. De resulterende kittens vertoonden drie verschillende kleuren en patronen: beige, sabelbruin en puntig. Daarbij ontdekte Dr. Thompson dat Wong Mau zelf een Siamees hybride was – half Siamees en half Birmees, wat we vandaag een Tonkinees zouden noemen. Omdat het puntige patroon een recessieve eigenschap is en een kat een kopie van het gen van beide ouders moet erven om het patroon te hebben, moet Wong Mau zelf het gen voor het puntige patroon hebben gehad. Later, er werd ontdekt dat het Birmese gen dat verantwoordelijk is voor de sabelkleur een lid is van de albinoreeks van genallelen. Het Birmese gen zorgt ervoor dat effen zwart donkerbruin lijkt door de hoeveelheid pigment in het haar te verminderen.
In 1936 accepteerde CFA de Birmese voor registratie en Birmese katten waren meteen een hit toen ze eind jaren dertig en begin jaren veertig in Noord-Amerika werden geïntroduceerd. De meeste kattenliefhebbers hielden direct van deze prachtige bruine katten. De resultaten van het oorspronkelijke programma werden gepubliceerd in het Journal of Heredity van april 1943, geschreven door Dr. Thompson, Virginia Cobb, Billie Gerst en Dr. Clyde E. Keeler. Helaas stierf Dr. Thompson tijdens de publicatie aan een hartaanval. De krant bracht de Birmese meer aandacht en fans.
Het werkelijke uiterlijk van de Burmees is in de loop van de tijd veranderd en heeft door de jaren heen de diversiteit en het huidige uiterlijk bereikt. Bijna dertig jaar geleden ontstonden er twee verschillende hoofdtypen: de hedendaagse Birmese en de Europese Birmese.
Lichaam
Middelgroot, gespierd in ontwikkeling en met een compact uiterlijk. Een grotere maat kan worden gezien bij mannen. Een ruime, ronde borst, met rughoogte van schouder tot staart.
Hoofd
Aangenaam afgerond zonder vlakke vlakken, zowel van voren als van opzij gezien. Het gezicht is vol met een aanzienlijke breedte tussen de ogen en gaat zachtjes over in een brede, goed ontwikkelde korte snuit die de ronde contouren van het hoofd behoudt. In profiel is er een zichtbare neusbreuk. De kin is stevig afgerond en weerspiegelt een goede beet. Hun hoofd zit op een goed ontwikkelde nek.
Oren
Middelgroot, goed uit elkaar geplaatst, breed aan de basis en afgerond aan de uiteinden. De oren zijn licht naar voren gekanteld en dragen bij aan een alerter uiterlijk.
Ogen
Groot, ver uit elkaar geplaatst, met afgerond diafragma.
Poten
Benen goed in verhouding tot lichaam. Poten rond. Tenen vijf voor en vier achter.
Staart
Recht, halflang.
Vacht
Fijne, glanzende, satijnachtige textuur; kort en heel dichtbij liggend.
Kleur
Sable, champagne, blauw, platina.